28 januari 2016

Vroeg op, spullen inpakken, het gaat ons goed af. Wel met de airco aan. Het is weer warm. Tijdens het ontbijt hoorden we van 2 Nederlanders dat je op het bovenste terras van de casa inderdaad een mooier uitzicht hebt dan vanaf de toren op het centrale plein. Die gids heeft het dus kennelijk met Cecilia op een akkoordje gegooid. En dat zij hun auto een dag te laat kregen. Anderen hadden nog langer moeten wachten en zelfs een extra hotel nacht moeten boeken in Havana. Wij realiseerden ons hoe top wij het hebben gehad. De auto op tijd en eigenlijk het weer dat steeds het beste paste bij onze activiteiten. Regen tijdens de eerste reisdag, niet te warm met het paardrijden, zonnig zodat we de bergroute konden nemen en warm in Trinidad waar we een extra dag hadden. Helemaal top dus.

Spullen in de auto, dag en bedankt, en weer op weg. We willen met de navigatie Trinidad uitrijden richting Santa Clara. Helaas gaat dat niet zo makkelijk, overal zijn straten afgezet en zien we optochten met kinderen. Het is overduidelijk dat het feest is. Achteraf horen we dat het een gedenkdag is van Jose Marti, zijn geboortedag. En ook onderweg in de dorpen is het feest en verzamelen de kinderen zich met ouders op de pleinen.

We rijden Trinidad uit en rijden eerst een stuk door de bergen, of zijn het heuvels? en daarna door een veel platter deel van Cuba. Richting Santa Clara, naar het monument van Che Guevara. Een andere held van Cuba. Hij was lid van Fidel Castro's Revolutionaire beweging. Is in Bolivia geëxecuteerd in 1967 en zijn resten zijn in 1997 overgebracht naar het mausoleum in Santa Clara waar ook een groot beeld van hem in oorlogstenue staat. Ilse loopt naar het beeld terwijl ik een oogje op de auto houd. Het advies om m niet alleen te laten neem ik heel serieus, te? We besluiten om vervolgens door te rijden naar onze eindbestemming van vandaag en van onze Cubareis. En dus niet meer het centrum van Santa Clara in te gaan. We realiseren ons dat we gisteren afscheid hebben genomen van Cuba. En dat we nu naar het all inclusief oord gaan voor de laatste dagen van de vakantie. We rijden over de route nacional (A1). Een heel klein stukje maar over het deel waar we al gereden hebben richting Cienfuegos. Bij Jaguey Grande slaan we rechtsaf naar het noorden. We rijden door een agrarisch landschap. We zien plantages: bananen, sinaasappels en er duiken regelmatig flats op in het landschap waar de arbeiders van de staatsbedrijven wonen. Deze pre-fab flats zien er vervallen uit, er wonen wel mensen, we zien was hangen. De navigatie lijdt ons door Santa Marta heen. De borden op de weg willen ons op de rondweg hebben, wij kiezen voor de stad. We zien daar bij de bushaltes vele mensen staan in keurige zwart witte kleding; die zijn vast werkzaam in de all inclusive hotels op de landtong ten noorden van Varadero. Dat blijkt ook zo te zijn. Omdat we de vouchers niet hoefden te wisselen hebben we geen adres van Be Live Turquesa. We besluiten naar REX te rijden, en daar te vragen waar ons hotel is. We hebben nog tijd (2,5 uur) en benzine (2 streepjes) zat. We rijden te ver door, passeren nog even heen en terug een punto de control, waar we sinds Trinidad niet heel dol meer op zijn. Maar we mogen doorrijden. Een Cubaanse auto (met P op nummerbord, wij hebben een T) wordt wel aangehouden, Later lezen we dat Cubanen niet op dit deel van het eiland mogen komen........

Bij REX gekomen biedt ze aan om ons met de bagage naar het hotel te brengen. Goede deal, hoeven we niet heen en terug en gedoe met taxi. We geven aan dat er niets bijzonders is met de auto, alleen dat we de achteruit-ruitenwisser hebben gemist. Het was haar bekend dat die er niet op zat. Bij de auto gekomen stapte ze in, verstelde stoel en stuur (oh, kan dat ook) en maande ons in te stappen. Een rondje rond de auto bleek niet nodig. Binnen no time waren we bij het hotel. 15.00 uur, nog een uur voordat de kamer klaar was. Starten bij bar Mochito met, natuurlijk, een Pina colada. En als gevolg van een taalprobleempje (het ontbreken van het woordje non,) werden het er 2 in 3 kwartier. Proost! De laatste etappe van ons rij avontuur ook weer naar volle tevredenheid afgelegd. We hadden weer eens niet geluncht, dus op zoek naar het snackbuffet en een rondje over het terrein, langs zwembad, naar de zee en het restaurant. Ik wil graag Mexicaans eten. Dat kan vanavond bij het a la cart restaurant, om 16.00 uur te reserveren. Morgen, op mijn verjaardag is het Cubaans, en dat kennen we nu wel zo'n beetje. Ils reserveert en vervolgens kunnen we naar de kamer. Waar ik de uitdaging aan ga om even niets te doen, te liggen. Volgens Ilse kan ik dat niet voordat ik mijn toilettas heb uitgeruimd. Het is me gelukt, Ilse was eerder aan het redderen dan ik. Op een gegeven moment zei ik tegen Ils, het lijkt wel of het gaat onweren...... nou, dat gebeurde niet, maar het waaide enorm, de palmbomen bogen flink door en het regende nog harder, geloof je dat nog...... Cuba! Tegen de tijd dat we moesten gaan eten, was het droog, toch maar met paraplu en op badslippers (wat een bekend beeld) eerst naar het restaurant en daarna naar de bar voor koffie en een klein stukje van het amusement. Ze deden enorm hun best, maar was toch tenen krommend. We gaan naar bed.